Bodem in Beeld

Probleem

Structuurbederf in de bodem wordt een steeds belangrijker aandachtspunt voor akkerbouwbedrijven. Met name de extreme weersomstandigheden van extreem droge en natte jaren tijdens de afgelopen groeiseizoenen leggen eventueel aanwezig structuurbederf duidelijk bloot op de percelen. Het areaal oververdichte ondergrond is in Noord-Nederland gemiddeld naar schatting 45%. Door de overdichte ondergrond is de mogelijkheid tot beworteling beperkt. Als gevolg daarvan nemen de risico’s toe op droogte- of natschade, verslemping, afspoeling en opbrengstverliezen.

Aanpak

In dit project worden grote machines omgebouwd, aangepast en afgesteld, zodat deze weinig rijbewegingen hoeven te maken en minimale bodemdruk geven bij de werkzaamheden gedurende het teeltseizoen. De werkzaamheden worden uitgevoerd op experimentele percelen bij akkerbouwers met diverse grondsoorten: zand, klei, voormalige veengronden en zand op veen. De aanschaf en aanpassing van de landbouwmachines verzorgen de aanvragers zelf. Voor wat betreft de statische metingen wordt gebruik gemaakt van vochtmeters (al dan niet met automatische dataopslag) en penetrologgers voor het statisch meten van de verdichting. Daarnaast worden er bouwstenen ontwikkeld voor modules voor nieuwe verdienmodellen in het loonwerk.

Doel

Het doel van het project is de aanpak van bodemverdichting in de suikerbietenteelt op een manier die geschikt is voor – en aansluit op de interesses van, het zogenaamde ‘peloton’ van akkerbouwers, aan te pakken. Daarmee willen we de bodemverduurzaming tegelijkertijd versnellen en verbreden. Het doel is tevens om de effecten te evalueren in de normale (loonwerk-)praktijk op verschillende grondsoorten en bij verschillende bodemvochtsituaties met innovatief aangepaste landbouwmachines: trekker, zaai- en rooimachines, overslagwagen, en kieper, om ‘licht en luchtig over de bodem’ te gaan.